به گزارش خبرنگار مهر، پنجمین جلسه از سری جلسات «زیباشهر» با موضوع «زیباسازی شهری» و «تبریز ۲۰۱۸»، امروز جمعه با حضور رضا خلیلی، رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تبریز، محمد عزتی، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تبریز و بهرام آجرلو، نماینده سازمان میراث فرهنگی، در محل معاونت شهرسازی شهرداری تبریز در جمع دانشجویان و فارغالتحصیلان رشته معماری برگزار شد.
در این جلسه پس از آنکه دانشجویان و مهندسان باسابقه حوزه زیباسازی شهری به بحث و تبادل نظر و بیان مشکلات موجود در شهر برای تبریز ۲۰۱۸ پرداختند، مسئولان امر نظرات خود را برای رویداد تبریز ۲۰۱۸ ارائه و برای همکاری با دانشجویان و مهندسان این حوزه اعلام آمادگی کردند.
آجرلو که به نمایندگی از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان در این نشست حاضر بود، در ابتدای سخنان خود اذعان کرد: ما متاسفانه تبریز ۲۰۱۸ را از دست دادیم.
وی دلیل ادعای خود را اینچنین عنوان کرد: کمبودهایی که در امر سرمایهگذاری از سوی دستگاههای مختلف انجام شده و همچنین ضعف در بحث تبلیغ و اطلاعرسانی بینالمللی باعث شده ما تبریز ۲۰۱۸ را از دست بدهیم.
وضع امروز، نتیجه مدیریت غیرتبریزیها در تبریز است
آجرلو تشریح کرد: ما شاید بعد از گذشت ۵۷سال دوباره بتوانیم عنوان پایتختی گردشگری جهان اسلام را به دست بیاوریم و به همین خاطر باید اکنون تمرکز خود را برای به دست آوردن عنوان پایتختی فرهنگی کشورهای اسلامی معطوف کنیم.
وی با ضروری خواندن تشکیل اتاق فکر برای تبریز ۲۰۱۸ به صورت اضطراری، گفت: متاسفانه کسانی در این شهر پستهای مدیریتی به دست آوردهاند که حتی تبریزی نیستند – به این معنا که با تبریز آشنایی ندارند – و به همین دلیل سومدیریتها و استفاده نکردن از نیروهای جوان شهر دور از انتظار نیست.
آجرلو در بخش دیگری از سخنان خود ادعا کرد: تبریز ۲۰۱۸ به نوعی سرگرمی حساب شد برای ما و کار ماندگار را یزدیها کردند که با ثبت جهانی شهرشان، تا یونسکو هست، در جهان جایگاه گردشگری دارند. ما نیز باید در پی کارهای ماندگار در حوزه گردشگری باشیم.
هنوز تبریز ۲۰۱۸ را از دست ندادهایم
خلیلی، دیگر مسئول حاضر در جلسه به ارائه سخنانی درباره گردشگری پرداخت و اعلام کرد: به باور ما تبریز ۲۰۱۸ هنوز تمام نشده و از دست ندادهایم.
وی ادامه داد: همین باور بود که توانست تبریز را در مجامع بینالمللی به عنوان پایتخت گردشگری جهان اسلام معرفی و نهایتا به پیروزی برساند. هنوز میتوان کارهای زیادی انجام داد و فکر میکنم زمان هم کافی هست؛ نباید هرگز امیدمان را از دست بدهیم.
رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تبریز تشریح کرد: طبق آمار سازمان جهانی گردشگری در سال ۲۰۱۶، ۱میلیارد و ۱۸۷میلیون گردشگر در جهان سفر کردهاند و بخش عمدهای از این گردشگران هدف خودشان را از سفر گذران اوقات فراغت و تفریح عنوان کردهاند.
سر و کار ما با ۷۰میلیون نفر از گردشگران جهان است
وی افزود: تنها ۷۰میلیون نفر از این تعداد با اهداف فرهنگی در سطح جهان به گردشگری میپردازند و در واقع همینها بازار ما و تبریز ۲۰۱۸ هستند.
خلیلی عنوان کرد: عامل تفاوت، اصلیترین عامل انتخاب یک شهر یا یک کشور برای گردشگران فرهنگی است پس ما پی میبریم این دسته از گردشگران دنبال برجهای مدرن یا مراکز خرید و تفریحی و... نیستند، بلکه دقیقا در پی جاهایی مثل بازار سرپوشیده و تاریخی ما هستند.
وی در ادامه بر اهمیت زیباسازی فضاهای شهری در جذب گردشگران تاکید کرد و گفت: باید در زمینه زیباسازی کارهای ماندگاری انجام بدهیم. متاسفانه ذهنیت شهروندان و مسئولان ما از زیباسازی کارهای ناماندگار مثل نورپردازی و چراغانی کردن است.
رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تبریز در بخش دیگری از سخنان خود اعلام کرد: ما علاوه بر برخی کالبدها در فضای شهر، به آموزش برخی آداب و رسوم مهمانپذیری به شهروندان نیازمندیم.
چرا در ازای ۲کارگر ۵ناظر داریم؟
عزتی نیز در پنجمین نشست «زیباشهر» تاکید کرد: ما متاسفانه هنوز تبریز ۲۰۱۸ را به باور محلی هم نرساندهایم چه برسد به باور ملی و فراملی.
وی افزود: ما حتی در فرودگاه تبریز نام و نشانی از «تبریز ۲۰۱۸» نمیبینیم درحالی که بیشترین سود این رویداد برای آژانسهای هواپیمایی و فرودگاهها خواهد بود. تا زمانی که مردم به سود و مزایای تبریز ۲۰۱۸ برای خودشان آگاه نباشند، نخواهیم توانست کار مهمی انجام دهیم.
معاون شهرسازی و معماری شهرداری تبریز دومین مشکل اساسی درباره تبریز ۲۰۱۸ را کمبود تکنسین دانست و گفت: اکنون زمان عمل است. زمان آن نیست که برای دو کارگری که درخت میکارند ۵ناظر به نمایندگی از دستگاههای مختلف تنها تماشاگر باشند.
وی در پایان سیاستگذاریهای نادرست را از دیگر مشکلات شهری روز برشمرد و خاطرنشان کرد: ما حتی در قوانین مشکل داریم. شهرداری اختیار بسیاری از کارها را ندارد به همین خاطر باید جوانان و خود شهروندان پا در عرصه بگذارند و برای شهرشان تلاش کنند.
نظر شما